W chwili gdy promieniowanie elektromagnetyczne natrafia na jakąś powierzchnię, może być przez nią w różnym stopniu pochłonięte (zaabsorbowane). Absorpcja α opisuje stosunek promieniowania elektromagnetycznego, które zostało pochłonięte przez obiekt do całkowitego promieniowania, padającego na tenże obiekt. Absorpcja może przyjmować wartości od 0 (całkowite odbicie) do 1 (całkowite pochłonięcie promieniowania) i jest zależna od materiału, struktury i stanu powierzchni jak również od kąta padania i częstotliwości fal promieniowania elektromagnetycznego.
Całkowite promieniowanie może być zarówno odbite od powierzchni jak również całkowicie przepuszczone przez jej wnętrze. W takim przypadku, absorpcja jest połączona bezpośrednio z reflektancją ρ oraz transmisyjnością τ, zgodnie z poniższym wzorem:
1 = α + ρ + τ
W przypadku obiektu jakim jest ciało doskonale czarne, nie zachodzi żadne zjawisko związane z reflektancją czy transmisyjnością (całe promieniowanie elektromagnetyczne – jakim jest promieniowanie podczerwone – jest pochłaniane przez powierzchnię). Zgodnie z prawem radiacji Kirchoffa, dla ciała będącego w stanie równowagi termicznej, absorpcja równa jest emisji (wynosi 1).